تفاوت نسل های cpu

در این مقاله می خواهیم به تفاوت نسل های cpu بپردازیم و تفاوت نسل های cpu اینتل را بررسی کنیم. همچنین سعی می کنیم در حد امکان و به دور از واژگان فنی به مقایسه نسل های cpu پرداخته و چند نکته فنی که در هنگام خرید میتواند مفید باشد را برایتان بگوییم. در آینده سعی می کنیم هر کدام از نسل ها را به صورت دقیقتر و در مقاله های تخصصی تر بیان کنیم. در اینجا صرفا یک نگاه کلی به موضوع مقایسه cpu ها خواهیم انداخت.

مقایسه نسل های cpu

شرکت اینتل (Intel) به عنوان یکی از غول های فناوری به خصوص در زمینه ساخت و تولید پردازنده ها شناخته می شود. در این مقاله قصد داریم که بررسی و مقایسه cpu های ساخت این شرکت بپردازیم و تفاوت نسل های cpu اینتل را بررسی کنیم. در ادامه هم سعی خواهیم کرده اطلاعاتی را برای مقایسه نسل های cpu را ارائه کنیم.

مقایسه cpu های اینتل و معرفی نسل های مختلف آن

از سال ۱۹۶۸ یعنی دقیقا ۵۰ سال پیش (از پاییز ۹۸) شرکت اینتل به عنوان یک شرکت تولید کننده قطعات الکترونیکی تاسیس شد. این شرکت برای اولین بار در ده سال بعد یعنی سال ۱۹۷۸ معماری X86 را ارائه کرد. این معماری مادر بسیاری از پردازنده هایی بعدی بوده است که توسط این شرکت و یا سایر تولید کننده ها ساخته شده است. با این حال داستان توسعه پردازنده ها و سایر قطعات این شرکت تنها به این معماری ختم نشد و در سال های بعد ما شاهد پیشرفت های شگرف تری در زمینه توسعه پردازنده ها بودیم.

مقایسه cpu های ساخت شرکت اینتل

از سال ۲۰۰۸ شرکت اینتل نوآوری های خود را در قالب پردازنده های سری Core i معرفی کرد. این سری از پردازنده ها جایگزینی برای سری های پیشین Core 2 محسوب می شدند. در چند سال بعد از ارائه اولین پردازنده های سری Core i ما شاهد ارائه مدل های Core i3، Core i5 و Core i7 بودیم. هر کدام از این مدل ها نسبت به مدل های قبلی از برتری در زمینه های مصرف انرژی و قدرت بیشتر، برخوردار بودند. بعد از چند سال ما شاهد تولید انواع cpu ها بودیم. در زیر فهرستی از این پردازنده ها را ارائه داده ایم.

نسل اول در سال ۲۰۰۸ ارائه شد و از معماری Nehalem استفاده می کرد. در آن از ترانزیستورهای ۴۵ نانومتری استفاده شد.
نسل دوم در سال ۲۰۱۱ ارائه شد و از معماری Sandy Bridge استفاده می کرد. در این پردازنده ها از ترانزیستورهای ۳۲ نانومتری استفاده شد.
نسل سوم در سال ۲۰۱۲ به فاصله یک سال بعد ارائه شد و از معماری Ivy Bridge استفاده شد. در این پردازنده از ترانزیستورهای ۲۲ نانومتری استفاده شد.
نسل چهارم در سال ۲۰۱۳ ارائه گردید. معماری به کار رفته در آن Haswell بود و در آن از پردازنده های ۲۲ نانومتری استفاده شد.
نسل پنجم که نسل معروفی بود در سال ۲۰۱۴ معرفی شد. این نسل از معماری Broadwell استفاده شد. اندازه ترانزیستورها در این معماری به ۱۴ نانومتر رسید.
نسل ششم با سر و صدای زیاد در سال ۲۰۱۵ روانه بازار شد. این نسل از معماری SkyLake استفاده شده است. اندازه ترانزیستورهایی که در اینجا به کار رفته بود هم ۱۴ نانومتری بود.
نسل هفتم شاید کمی ناشناخته باشد در سال ۲۰۱۶ وارد بازار شد و به عنوان Kaby Lake شناخته می شود و در فرایند ساخت آن هم از ترانزیستورهای ۱۴ نانومتری استفاده شده است.
نسل هشتم با معماری Cannonlake در سال ۲۰۱۷ وارد بازار شد. در اینجا از ترانزیستورهای ۱۰ نانومتری استفاده شده است. این ترانزیستورهای بسیار کوچکتر از نسل های قبلی بودند.
نسل نهم به نام Ice Lake شناخته می شود. قرار بود که در ابتدای سال ۲۰۱۸ به عنوان یک برایند از معماری تمامی نسل های قبل باشد، با این حال تعداد پردازنده های کمی را از آن در بازار می بینیم. در اینجا هم از ترانزیستورهای ۱۰ نانومتری استفاده شده است.
نسل دهم به نام Tiger Lake است. این نسل یکی از نسل هایی است که هنوز تحقیق و توسعه درباره آن ادامه دارد و احتمالا تا انتهای سال ۲۰۱۹ تجاری سازی می شود. دوباره در اینجا ما با ترانزیستورهای ۱۰ نانومتری روبرو هستیم.

این امید وجود دارد که با کوچکتر کردن تعداد ترانزیستورها تا ابعاد ۵ تا ۷ نانومتر در آینده نزدیک شاهد شگفتی های دوباره ای در زمینه تولید پردازنده ها باشیم. با این حال هنوز سه نسل آخر پردازنده های ارائه شده در هاله ای از ابهام قرار دارند.