محققان برچسبی را توسعه داده اند که سیگنالهای فیزیولوژیکی پوست را جمع آوری کرده و به سنسورهای نصب شده روی لباس منتقل می کند.
یکی از مشکلات متداول در حسگرهای پوشیدنی وابستگی آنها به منبع تغذیه و آنتن است که به خاطر ابعاد زیاد روی عملکرد کاربر تاثیر منفی می گذارد، حالا اما محققان دانشگاه استنفورد موفق به توسعه سیستمی شده اند که این چالش را پشت سر گذاشته است.
این سیستم که از دو بخش تشکیل شده BodyNet نام دارد. بخش اول که روی پوست نصب می شود از الاستومر شفاف، انعطاف پذیر و غیر آلرژیک ساخته شده است. این استیکر به یک آنتن RFID انعطاف پذیر مجهز است که داده هایی نظیر ضربان قلب، نرخ تنفس، فعالیت عضلانی، پایش خواب و غیره را مخابره می کند. چالش اصلی تیم تحقیقاتی ساخت آنتن انعطاف پذیری بود که تغییرات مداوم بدن روی آن تاثیری نداشته باشد این تیم با توسعه یک سیستم RFID جدید و چاپ جوهر متالیک روی استیکر به آن غلبه کرده اند.
در این استیکر از باتری خبری نیست و سنسور RFID با استفاده از سیگنال های رادیویی نیروی مورد نیاز دستگاه را از بخش دوم BodyNet دریافت می کند که روی لباس کاربر نصب شده. اطلاعات جمع آوری شده از بدن نیز به همین رسیور ارسال می شوند. خود رسیور به مراتب از استیکر بزرگتر است و برای ارسال داده به کامپیوتر یا موبایل از بلوتوث بهره می برد.
جداسازی این دو بخش باعث شده استفاده از استیکر به راحتی یک باند معمولی باشد با این حال لزوم نزدیک بودن آنها به هم باعث یک محدودیت به شمار می رود. محققان استنفورد برای غلبه بر این مشکل در پی بافت آنتن در خود لباس هستند. علاوه بر این تحقیقات برای توسعه سنسوری که از طریق عرق قادر به تشخیص دمای بدن و استرس باشد نیز شروع شده است. هدف نهایی توسعه سنسوری است که بدون ایجاد هیچ دردسری برای کاربر امکان جمع آوری بخش عظیمی از داده های بیولوژیکی را داشته باشد.