مرکز کامپیوتر ایران | مرکز کامپیوتر ایران
کشف میدان مغناطیسی بزرگ در جهان
اخترشناسان موفق شدند میدان مغناطیسی عظیم حاصل از تصادم کهکشان های خوشه‌ای را با کمک تصاویر امواج رادیویی کشف کنند.
مرکز کامپیوتر ایران، کهکشان ها آزادانه در فضای خالی حرکت نمی‌کنند. جاذبه اغلب آن‌ها را به صورت گروهی سازمان‌دهی می کند که به آن‌ها کهکشان های خوشه ای میگویند، و می‌توانند ده ها میلیون سال نوری گسترده باشند. همین باعث می شود آن‌ها بزرگترین ساختار شناخته شده در جهان باشند.
با این حال اکنون اخترشناسان فکر می‌کنند تصادم بین کهکشان های خوشه ای، بزرگترین میدان مغناطیسی در کیهان را ایجاد می کنند. چنین میدان هایی ممکن است حتی بزرگ‌تر از خود خوشه ها باشند.
زمانی که کهکشان ها با یکدیگر تصادم می‌کنند، میلیاردها ستاره و هزاران میلیارد سیاره به‌ندرت با هم ارتباط برقرار می‌کنند، زیرا فضای خالی کافی در این میان وجود دارد.
زمانی که کهکشان راه شیری ما با اندرومدا ۳٫۷۵ میلیارد سال دیگر برخورد کند، محققین انتظار دارند که به صورت یک کهکشان عظیم شکل پیدا کند.
اما میزان بسیار زیاد گاز، غبار و ذرات بارداری که بین کهکشان ها و ستارگان طی این برخوردها خارج شده اند، باعث ایجاد ابرهای مادی موسوم به “یادگاری‌ها” می‌شوند. علت این نام‌گذاری این است که این ابرها تا مدت‌ها پس از پایان یافتن تصادم باقی خواهند ماند.
محققین حدود ۷۰ ابر از اولین کشف آن در سال ۱۹۷۰، کشف کرده اند. در مطالعه ای جدید یک تیم بین المللی از اخترشناسان، برخی از این ابرها را نقطه گذاری کرده اند تا ببینند می توانند یک میدان مغناطیسی نامرئی ایجاد کنند.
میدان مغناطیسی «سوسیس»
برای انجام این مطالعه، محققین از یک رادیو تلسکوپ در اندازه استادیوم در آلمان استفاده کردند تا از چهار یادگار تصادم معروف عکس بگیرند.
اخترشناسان این تصاویر را در امواج رادیویی گرفتند که برای چشمان انسان نامرئی است، اما یادگارها در این طیف خواهند درخشید. تصاویر امواج رادیویی نیز می توانند ویژگی مغناطیسی بزرگ مقیاس از خود نشان دهند، زیرا حرکت ذرات در فضا به سمت میدان های مغناطیسی می تواند انتشار امواج رادیویی را تحت تاثیر قرار دهد.
نام های فنی برای کهکشان های خوشه ای مورد مطالعه پیچیده هستند ـ CIZA J2242+53، ۱RXS 06+42، ZwCl 0008+52 و Abell 1612 ـ اما اخترشناسان اغلب آنان را بر اساس شکلشان نام گذاری می‌کنند. برای مثال CIZA J2242+53 نام آن «سوسیس» است.
یک تصویر قدیمی از این یادگار که ۲ میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد، آن را در امواج رادیویی (سبز) به همراه کهکشان های خوشه ای ادغام شده با اشعه ایکس(قرمز) را نشان می‌دهد. در پس‌زمینه نیز یک تصویر با نور مرئی است:
تصویر جدید محققین در امواج رادیویی از سوسیس و سایر یادگارها کمی مبهم تر به نظر می رسند، اما گویاتر از اغلب تصاویری هستند که تاکنون از چنین مواردی گرفته شده است.
این تصاویر جدید سه یادگار را نشان می دهند که بسیار سازمان یافته اند و حرکت ذرات آنان میدان مغناطیسی عظیمی را ایجاد می‌کند ـ چیزی شبیه سیم‌پیچ درون یک موتور.
در زیر یک تصویر جدید از سوسیس را مشاهده می‌کنید. این تصویر شدت انتشار امواج رادیویی را نشان می دهد(قرمز شدیدتر و آبی ضعیف تر):
این میدان ها ده ها برابر گسترده تر از راه شیری هستند و حدود نصف قدرت یکی از حرکات ایجاد شده در کهکشان ما را دارند، که برای یک ابر گازی بسیار قابل توجه است.
محققین تصور می‌کنند چنین میدان هایی به دلیل چرخش گازهای باقی‌مانده از تصادم ایجاد می شوند. شکل و قدرت این یادگارها نیز نشان می دهد کهکشان های خوشه ای می توانند با سرعتی بیش از ۲۰۰۰ کیلومتر بر ثانیه با یکدیگر برخورد کنند.
اکنون که اخترشناسان نشان دادند امواج رادیویی می‌تواند میدان های مغناطیسی غول‌پیکر را در فضا نشان دهد، در نظر دارند در آینده موارد بیشتری را با این روش کشف کنند.
منبع : کلیک
